17. Urszula – „Malinowy król”. W latach 80. rock był tak wszechobecny, że nawet kawałki popowe musiały mieć gitary. „Malinowy król” Urszuli, który wyszedł spod pióra Romualda Lipki (Budka Suflera) wyraźnie wzorowany był na „Moonlight Shadow” Mike’a Oldfielda, solówka pod koniec wydaje się w nim więc bardzo na miejscu. Pokrowiec Fender FE405 to stylowy i bezpieczny sposób na przechowywanie gitary akustycznej podczas podróży. Wytrzymała warstwa zewnętrzna z charakterystycznym asymetrycznym kształtem Fendera jest wykonana z wytrzymałego poliestru 400 Denier, który zabezpiecza przed wpływem warunków zewnętrznych i jest odporny na rozerwanie. O tyle jak struny zużyte możemy wymienić na nowe tak gryf, w który weżre się brud oraz pot może być już nie do odratowania. Staraj się nie jeść podczas treningu zwłaszcza chipsów czy innych słonych zakąsek. Zanim weźmiesz gitare do rąk pomyśl czy chciałbyś aby ktoś Cie dotykał brudnymi palcami. Temat: podkłady pod solówki coverów. Większość współczesnych edytorów dźwięku, nawet niezbyt drogich i niezbyt zaawansowanych ma możliwość operowania czasem (stretchingiem), chociaż te "profesjonalne" zapewniają zdecydowanie lepszą jakość takiego "rozciągania". Funkcja flex w logicu lub elastic audio w protools: rewelacja. Zobaczcie nasze zestawienie najlepszych solówek metalowych w historii! W latach 60. zespół Creedance Clearwater Revival w piosence Born to Be Wild pierwszy raz użył stwierdzenia heavy metal thunder. Już wtedy Deep Purple czy Led Zeppelin rozwijały cięższą odmianę rocka. Parę lat później takie zespoły jak Black Sabbath czy Iron Pokrowce na gitarę klasyczną/akustyczną - forum Gitara Klasyczna - dyskusja Poszukuje dobrego pokrowca na gitarę, chodzi o pokrowce typu TERMOS, czyli materiałowe z - GoldenLine.pl Oferty pracy Profile pracodawców Centrum kariery пропозиції роботи . Oto dziesiątka partii gitarowych, które należy znać i spróbować je zagrać (przy odrobinie wprawy). Wybór jest czysto subiektywny, ale uzasadniony. Jimi Hendrix, Voodoo Child (Slight Return) W każdym zestawieniu jak to nie może zabraknąć ojca nowoczesnej gitary. W końcu to dzięki niemu gra solowa nabrała nowego znaczenia – przestała być jedynie ozdobnikiem, a stała się elementem, wokół którego budowano kompozycję. Voodoo child jest tego dobrym przykładem. Poszczególne riffy porządkują tkankę muzyczną pomiędzy kolejnymi popisami mistrza. Całość była prowadzona przez Hendrixa z lekkością i wyluzowaniem, ale bez miejsca dla utraty kontroli nad dźwiękiem. Led Zeppelin, Stairway to heaven „Schody…” to jedna wielka ciekawostka. Firma płytowa chciała wydać 8-minutowe nagranie na singlu, ale zespół się temu sprzeciwił. Mimo to kompozycja odniosła sukces i dziś jest to jeden z ulubionych „materiałów szkoleniowych” młodych gitarzystów. Jego popularność sprawiła, że w sklepach muzycznych pojawiały się żartobliwe informacje o zakazie grania Stairwaya. Warto dodać, że podczas nagrywania sola Page posługiwał się telecasterem, a nie na kojarzonym z utworem, dwugryfowym gibsonem SG. Queen, Bohemian rhapsody To nie był materiał na przebój ze względu na długość i wstawki operowe. A jednak… Dodatkowo Brian May dał tu znakomity przykład, jak rozkładać akcenty w partii gitarowej. Grał najpierw w niskich rejestrach, potem wysokich, przyśpieszał, zwalniał, mocniej uderzał w struny przy każdej zmianie akordu w tle, a jego instrument – Red Special – charakterystycznie „krzyczał”. Efekt ten został wzmocniony użyciem dwóch przetworników single coil, w tym jednego w przeciwfazie. The Eagles, Hotel California Większość piosenek opiera się na rozdzieleniu ról gitarzysty rytmicznego i prowadzącego. W „Hotelu” sytuacja wygląda inaczej. Rozpoczyna ją pojedynek Dona Feldera i Joe Walsha, a kończy wspólne granie tego samego motywu. Interesująca jest też budowa utworu. W uproszczeniu jego podstawą jest skala h-moll, która (wraz z kolejnymi przejściami akordów) zmienia się w inną tonację. W końcu muzyka to nie tylko wydobywanie dźwięków, ale i sztuka ich łączenia. Dire Straits, Sultans of swing W latach 70. ton wyznaczał rock progresywny, punk, glam i disco. Na tym tle „Sułtani” brzmią zaskakująco „zwyczajnie”. Tajemnica Knopflera tkwi w jego technice. Grał palcami – co rzadkie – i w ten sposób próbował uzyskać efekt zbliżony do banjo. Dzięki temu zabiegowi posiadał wyrazistą artykulację oraz szereg dodatkowych dźwięków związanych z szarpaniem, muskaniem oraz tłumieniem strun. Tym samym brzmienie zostało wzbogacone o niuanse, które trudno byłoby uzyskać z pomocą kostki. Michael Jackson, Beat it Osobą odpowiedzialną za powstanie sola był Eddie Van Halen – mistrz operowania pływającym mostkiem floydrose oraz tappingu (techniki hammer on – pull off z użyciem palców prawej i lewej ręki). Na jego popis u „króla popu” złożyły się zarówno szybkie, precyzyjne prowadzone partie, jak również momenty spowolnienia, podczas których zmniejszał lub zwiększał „wajchą” napięcie strun. Co ciekawe za swoje nagranie muzyk nie wziął wynagrodzenia (niektórzy utrzymują, że mógł za nie nawet zapłacić). Steve Ray Vaughan, Rood mood Jednym z najciekawszych elementów techniki Steve’go był sposób trzymania instrumentu, daleki od „szkolnych” zaleceń. Kciuk kładł nie z tyłu gryfu, ale wykorzystywał go do tłumienia lub dociskania strun basowych, a do podciągania używał trzech palców jednocześnie. Z jednej strony była to konieczność, ponieważ do swoich instrumentów zakładał bardzo grube zestawy, z drugiej zaś przekazywał do gitary sporo siły. I tę energię słychać w Rood mood. Metallica, One Kompozycja zaczyna się niepokojąco. Potem napięcie narasta, by ostatecznie eksplodować. Gra Jamesa Hetfielda oraz Kirka Hammetta naśladuje odgłosy wojny – serie karabinów maszynowych, wybuchy granatów, pocisków artyleryjskich, moździerzy. W tym samym tonie utrzymane są sola – od pozornie spokojnych, mających w sobie coś z muzyki klasycznej, po szaleńczo szybkie, agresywne. Ciekawostką jest to, że One to pierwszy oficjalny teledysk w karierze zespołu. Guns N’ Roses, November rain Można żartować, że gitarzyści czasem lepiej się prezentują, niż grają. W przypadku Slasha image oraz umiejętności muzyczne szły w parze. W November rain jest kilka partii solowych i to całkiem udanych. Jednak dopiero ostatnia – finałowa – zapada w pamięć. Taki jest bowiem sens tego rodzaju gry – czasem jest ona „wypełniaczem”, czasem „kropką nad i”. W „listopadowym deszczu” pełni ona kluczową rolę – jest to zamknięcie i podsumowanie utworu – coda, o której trudno zapomnieć. Audio Slave, Like a stone Po zawieszeniu działalności Rage Against The Machine można było mieć wątpliwości, czy pozostali na scenie muzycy będą w stanie zagrać coś interesującego. Tom Morello udowodnił, że obawy te były przedwczesne. W czasach RATM jego styl miał naśladować zachowania DJ-a. Like a stone jest wyraźnie bardziej melodyczne. Ale w solówce gitara zaczyna „krzyczeć” jak za dawnych, dobrych czasów za sprawą dwóch efektów – Digitech Whammy (pitch shifter) oraz cyfrowego delaya od Bossa. SummaryArticle Name10 najlepszych solówek gitarowychDescription10 najlepszych solówek gitarowych, subiektywny wybór najlepszych solówek Publisher NameNauka gry na gitarze Wrocław Publisher Logo Bogate w wydarzenia lato ma się ku końcowi, nie szczędziło nam muzycznych emocji i miłych spotkań z pasjonatami gitary akustycznej. Setki jak nie tysiące osób przewinęło się przez Frikolekcje na Przystanku Woodstock, copiątkowe warsztaty gitarowe na poznańskich „kontenerach” czy nasz namiot na Happeningu Gitarowym. Niezmiennie tematem rozmów z gośćmi tych wydarzeń, poza tym co najważniejsze – muzyką, były sprawy sprzętowe. Udostępnialiśmy uczestnikom różne modele gitar w różnych konfiguracjach sprzętu służącego nagłośnieniu gitary akustycznej. Dało im to możliwość zaznajomienia się bliżej zarówno z najbardziej popularnymi jak i z najbardziej wyszukanymi możliwościami gitar i elektroniki. Zdarzyło się też wiele okazji do porównań gitar akustycznych i elektroakustycznych z gitarami innych marek. Testowano nasze gitary, my mieliśmy okazję testować gitary innych. Greengo lubi się popisywać swoją urodą. Greengo, stosunkowo niedroga gitara, jest polecana przez nauczycieli muzyki i zawodowych muzyków. Spełnia wymogi stawiane przez profesjonalistów, doskonała na scenę ale także świetnie sprawdzi się jako twoja pierwsza gitara. Nie zawiedzie w czasie występu na scenie, nie sprawi trudności na początkowych etapach nauki. Więcej… Entuzjastyczne reakcje uczestników grających na naszych gitarach o treści: „Ależ ta gitara ma brzmienie!” i zaraz potem: „A ile ona kosztuje?” były, nie ma co kryć, przyjemne lecz na ciepełku w okolicach serca kończyły się nasze korzyści. Rozdzielamy skrupulatnie wydarzenia o treści muzyczno-edukacyjnej od handlowych i nie prowadzimy sprzedaży sprzętu bezpośrednio na warsztatach i muzycznych prezentacjach. Co nie znaczy, naturalnie, że nie możecie ich kupić teraz ;), jeśli macie na to ochotę serdecznie zapraszam do naszego sklepu. Obserwując sposoby testowania i oceny gitar przez uczestników muzycznych i edukacyjnych wydarzeń stwierdziłem, że znajomość rzeczy wśród nich jest duża. Obserwuję też rosnący z latami poziom wiedzy i znajomości sprzętu gitarowego (nie mam na myśli wieku osób testujących lecz upływ czasu od roku wielkiego, gitarowego „bum” który nastąpił u nas 25 lat temu). Wciąż jednak pokutują pewne poglądy które nijak się mają do rzeczywistości. Często są one skutkiem fetyszyzowania najpopularniejszej na świecie wyszukiwarki internetowej i stron www oraz traktowania ich jak ostatecznej wyroczni. Testujemy gitary akustyczne – czy ta gitara stroi? Jak powszechnie wiadomo gitara z zasady jest instrumentem niestrojącym, każdy z zabiegów mających poprawić tę niemiłą sytuację jest tylko przybliżaniem się do ideału. Sprawdzając czy gitara należycie stroi używamy subiektywnego narzędzia jakim jest nasze własne ucho. Dla osób obdarzonych mniej wyrobionym słuchem akceptowane przez nie odchylenie od ideału może być większe, dla osób słyszących lepiej – mniejsze. Pierwszą czynnością którą należy wykonać aby sprawdzić decydującą o strojeniu poprawność usytuowania mostka gitary akustycznej jest testowanie czystości brzmienia oktawy każdej ze strun na XII progu. Porównujemy wysokość dźwięku struny przyciśniętej na XII progu z wysokością dźwięku flażoletu uzyskanego przez potrącenie struny lekko dotkniętej również na XII progu. Jeśli wysokość dźwięku nie jest identyczna znaczy to, że mostek jest źle usytuowany i wymaga korekty. Jeśli nie umiesz tego zrobić lepiej nie kupuj takiej gitary. Jeśli gitara stroi w oktawie to nie przesądza to jeszcze o tym, że stroi w pozostałych pozycjach. Niewłaściwe usytuowanie progów lub siodełka może spowodować, że akordy zagrane nawet w pierwszej pozycji będą brzmiały nieczysto. Nastrój dokładnie wszystkie sześć strun gitary, najlepiej – używając precyzyjnego tunera, a potem zagraj jakieś proste akordy na sześciu strunach np. C-dur i a-moll. Posłuchaj, czy interwały brzmią tak jak powinny tzn. czy nie odnosisz wrażenia, że gitara jest źle nastrojona. Jeśli słyszysz jakieś niedokładności to znaczy, że gitara ma jakiś problem ze strojeniem. Po przetestowaniu strojenia w pierwszej pozycji spróbuj zagrać jakieś akordy w wyższych pozycjach, jeśli jeszcze nie masz jeszcze w tym wprawy możesz użyć np. takich akordów (są to tzw. open chords). Są to łatwe do chwycenia akordy, chwycisz je bez trudu i używając tylko trzech palców, możesz je grać na wszystkich sześciu strunach co pozwoli tobie na ocenę poprawności stroju. Proste do zagrania akordy z kategorii open chords mogące pomóc w ocenie prawidłowości stroju gitary akustycznej Jeśli usłyszysz, że coś jest nie tak, że dźwięki akordu nie współgrają precyzyjnie ze sobą, znaczy to, że trzeba skorygować ustawienie siodełka albo, co gorsza, progi są nabite w sposób nieprawidłowy. Niestrojącej gitary lepiej nie kupuj. Testujemy gitary akustyczne – brzmienie jest najważniejsze! Ocena brzmienia gitary jest rzeczą o tyle trudną, że człowiek ze swojej natury nie ma dobrze wykształconej pamięci dźwięków. Jest na to rada: korzystaj z metody porównawczej. Jeśli nie masz dobrego osłuchania z brzmieniami różnych gitar akustycznych oceniaj brzmienie testowanej gitary porównując je z brzmieniem innych gitar. Nagrywając nasze filmy testowe postępowaliśmy zgodnie z tą radą. W identycznych warunkach, tym samym sprzętem i korzystając z tych samych rąk jednego gitarzysty nagraliśmy filmy stwarzające możliwość porównania brzmień gitar zależnie od konstrukcji, użytego materiału czy wielkości i kształtu pudła. Zerknij na te filmy, dla twojej wygody są zgromadzone w jednej playliście YT: To może być dość trudne do zrealizowania ale, jeśli możesz, mając zamiar testować gitarę „w terenie” zabierz ze sobą dla porównania brzmień dobrze brzmiącą gitarę zaprzyjaźnionej osoby. Testujemy gitary akustyczne – materiały Nic w tym zaskakującego, że dla brzmienia i długości wybrzmiewania (sustainu) gitary akustycznej decydujący jest rodzaj i gatunek drewna z jakiego zbudowane są jej pudło, gryf i podstrunnica. Aby nie zakupić przysłowiowego kota w worku dobrze jest umieć rodzaj i gatunek drewna rozpoznać prawidłowo. Po pierwsze trzeba umieć odróżnić gitarę ze sklejki od takiej z litą płytą wierzchnią. Szkoda byłoby zapłacić niemałe pieniądze za liciaka a potem dowiedzieć się od jakiegoś fachowca, że to jest całkiem porządna gitara ale jednak sklejkowa. O ile trudno jest bez rozbierania gitary jednoznacznie zidentyfikować rodzaj materiału boczków i płyty spodniej o tyle rodzaj materiału płyty wierzchniej określisz szybko i jednoznacznie. Spoglądając w otwór rezonansowy dostrzeżesz bez trudu albo warstwy sklejki albo słoje litego drewna, załączone fotografie pomogą tobie w tej identyfikacji. Gitary akustyczne – płyta wierzchnia z litego drewna, widoczne słoje drewna jednolitej, cienkiej deseczki Gitara akustyczna – płyta wierzchnia ze sklejki, widoczne trzy cienkie warstwy drewna które sa sklejone za sobą tworząc sklejkę zwaną też niekiedy laminatem Jeśli krawędź otworu rezonansowego jest zamalowana kryjącą farbą i nie widać słojów drewna możesz przyjąć z dużą dozą prawdopodobieństwa, że masz do czynienia z gitarą ze sklejki. Na ogół nikt nie zamalowuje pięknych słojów litego drewna bo też po co miałby to robić? Grubość płyty wierzchniej, jeśli przekracza 3 mm, powinna wzbudzić twoją nieufność. Grubą płytę wierzchnią trudno jest pobudzić do drgań akustycznych, taka gitara, nawet z litą płytą wierzchnią, będzie grała cicho oraz przyduszonym tonem. Spotyka się gitary akustyczne udające, że są z cienkiego materiału lecz w istocie wykonane z grubaśnej sklejki marnej jakości lub z litego drewna które pocięto na zbyt grube płyty. Owo „udawanie” wygląda tak, że gitara, zbudowana przez budowniczego zdającego sobie sprawę z tego, że nie ma się czym chwalić, ma ścienioną samą tylko krawędź otworu rezonansowego tak, aby płyta wierzchnia wyglądała na cienką. Ale ty nie daj się nabrać. Chwyć płytę wierzchnią i zbadaj jej grubość palcami w dużej odległości od krawędzi otworu rezonansowego Dotykiem możesz wyczuć wykonany przez budowniczego ukos mający zakamuflować wstydliwy dla budowniczego stan rzeczy a w pewnej odległości skraju przerażająco wielką grubość deseczki użytej do zrobienia płyty wierzchniej. To nie jest najlepsza gitara do grania, może mieć za to wartość ale – kolekcjonerską a to już zupełnie inna historia. Jeśli szukasz dobrego i donośnego brzmienia unikaj kupowania gitar z grubą płytą wierzchnią niezależnie od tego, czy to jest płyta wierzchnia ze sklejki czy z litego drewna. Widoczne na zdjęciach ponad moim szkicem fotografie krawędzi otworów rezonansowych są fotkami makro dwóch gitar Zwróć uwagę na dolne zdjęcie, gitary sklejkowej. Widoczna na dolnym zdjęciu lutnicza sklejka, niezwykle cienka a przy tym bardzo mocna, odzywająca się dźwięcznym tonem, jest używana do budowy gitar Greengo, Riverside, Maiden i Queen. Właśnie dlatego, że użyliśmy wysokiej klasy materiału każdy z tych modeli, choć niedrogi, cechuje donośne i bogate w niskie tony brzmienie. I w ten oto sposób zdradziłem tobie tajemnicę wyjątkowego brzmienia tanich modeli Podstrunnica Materiał podstrunnicy jest kolejną ważną rzeczą. Jeśli podstrunnicę wykonano z palisandru lub hebanu to jest to duży plus – taka podstrunnica poprawia nie wyciera się tak jak to się dzieje z podstrunnicami wykonanymi z lakierowanego na czarno drewna. Taka podstrunnica jest tańsza w produkcji, stosuje się ją w tańszych gitarach. W gitarze używanej dostrzeżesz bez trudu, że lakier się wyciera i wychodzi spod niego białe drewno. Aby odróżnić w nowej gitarze czarny heban od poczernionego drewna trzeba pewnego doświadczenia. Jeśli go nie masz – nie kupuj gitar z czarną podstrunnicą. W gitarach (także w gitarach Senger, ich tańszej wersji) stosujemy tylko i wyłącznie podstrunnice z palisandru dające gwarancję jakości i trwałości. Testujemy gitary akustyczne – lakier Nie jest prawdą, że współcześnie produkowane gitary malowane kryjącym lakierem ukrywają pod nim wady drewna. Jest to mit pochodzący sprzed kilkudziesięciu lat kiedy to sklejkę wykonywano w fabrykach gitar ręcznymi metodami klejąc byle jak warstwy byle jakiego drewna. Co więcej to klej stanowił znaczącą ich część ich składu. Obecnie sklejkę do produkcji gitar akustycznych produkuje się w wyspecjalizowanych zakładach. Taka sklejka nosząca nazwę lutniczej jest wykonana z dobrej jakości drewna, cieniutka i bardzo mocno sprasowana, zawiera minimalną ilość kleju i wygląda, co tu dużo gadać, elegancko. Śmiało kupuj współcześnie wyprodukowane gitary malowane na różne ładne kolory nawet jeśli spod lakieru nie widać słojów drewna. Gitary ze sklejkową płytą wierzchnią (Greengo, Riverside, Maiden i Queen) są produkowane z najwyższej jakości i niezwykle cienkiej sklejki lutniczej co daje gwarancję jasnego, donośnego brzmienia. Grubość warstwy lakieru ma znaczenie dla brzmienia. Gruba, ciężka powłoka utrudnia wibracje płycie wierzchniej gitary akustycznej. Dźwięk gitary z taką grubą powłoką lakieru jest zmulony, mniej donośny. Nie kupiłbym gitary pokrytej zbyt grubą warstwą lakieru. Stary, popękany lakier zupełnie nie szkodzi brzmieniu. Przecież to nie lakier brzmi tylko drewno pod jego powłoką. Popękany lakier słabiej chroni przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, ale powiedz, proszę, jak często masz w planie zabierać swoją gitarę bez pokrowca na spacer w deszcz? Kupuj bez wahania dobrze brzmiącą i wygodną gitarę z popękanym lakierem. Lakier matt czy high gloss? Mit istotnej różnicy w brzmieniu gitar akustycznych lakierowanych lakierem matowym i takich wykończonych na wysoki połysk muszę, niestety obalić. W istocie rzeczy jest to ten sam lakier raz tylko wypolerowany a kiedy indziej – nie. W fabrykach gitar nie stosuje się różnych rodzajów lakieru, grubość powłoki też nie jest istotnie różna przy matowym i błyszczącym wykończeniu. Tym, co powoduje istotne różnice w brzmieniu są rodzaj i gatunek użytego drewna, kształt i wielkość pudła i system wzmocnień (żebrowanie). Czy lakier jest matowy czy nie ma to dla brzmienia gitary akustycznej znaczenie marginalne. Kupuj gitarę która się tobie podoba, lakierowaną na mat lub na wysoki połysk. Pamiętaj tylko o jednym: lakier matowy może z czasem ulec lokalnemu wybłyszczeniu, to rzecz nie do usunięcia, na lakierze błyszczącym zaś lepiej widać odciski palców (ale można je bez trudu usunąć). Testujemy gitary akustyczne – pofalowana płyta wierzchnia Gitara akustyczna nie jest przedmiotem nabierającym wartości z wiekiem. Niezwykle cienka płyta wierzchnia oparta na delikatnym żebrowaniu ulega pod z czasem wpływem stałego i dość silnego naciągu stalowych strun trwałemu odkształceniu. Płyta wierzchnia staje się falista z wyraźnie widoczną wypukłością w okolicach mostka. Wypukłość ta powoduje, że niemożliwe staje się ustawienie akcji strun na sensownym poziomie gdyż struny powinny wówczas niemal leżeć na owym garbie płyty wierzchniej! Aby sprawdzić, czy gitara ma powyginaną płytę wierzchnią czy nie przyłóż do niej linijkę o długości min. 30 cm. Jeśli odchylenie od linii prostej nie przekracza 3 mm wszystko jest w porządku, jest to akceptowalne odchylenie spowodowane dużym naciągiem strun i zmianami wilgotności powietrza. Jeśli jest większe – są powody do obaw. Gitary akustyczne mają zawsze lekko pofalowaną powierzchnię płyty wierzchniej, twój niepokój powinno budzić odchylenie od linii prostej dopiero kiedy jest większe niż 3 mm Czy kupić taką gitarę czy nie – doradzić rzecz niełatwa. Na pewno tanie, sklejkowe egzemplarze nie są warte tego, żeby zajmować się nimi kiedy już minie ich czas lecz kosztownym, wartościowym ze względu na walor historyczny gitarom akustycznym trzeba poświęcić czas i pieniądze i próbować je ratować przed całkowitą degradacją. Kiedy już czas powygina je na kształt koślawego staruszka możne je odmłodzić na dwa sposoby. Jeden z nich to użycie urządzenia zwanego „Bridge Doctor”. Jest to przyklejany wewnątrz pudła, pod mostkiem, system wzmocnień usztywniający płytę wierzchnią i likwidujący ową wypukłość w okolicach mostka, wyprostowujący płytę wierzchnią. Drugi ze sposobów polega na pozostawieniu płyty wierzchniej w dotychczasowej postaci która choć nierówna to jest już stabilna i nie powinna ulegać z czasem dalszemu wykrzywianiu. Aby opuścić niżej struny uniesione garbem płyty wierzchniej dokonuje się tzw. resetu gryfu odklejając go i przyklejając ponownie pod takim kątem, aby struny znalazły się nisko nad gryfem. Testujemy gitary akustyczne – komponenty Jeśli chcesz uniknąć wymiany kluczy zaraz po zakupie gitary zbadaj, czy pokrętką każdego z kluczy możesz wykonać pełen obrót w obydwie strony gładko i lekko, czy nie odczuwasz przy tym oporu i czy nie następują nagłe przeskoki. Precyzyjnie nastrój gitarę, pograj trochę energicznie uderzając i naciągając struny. Sprawdź czy się nie rozstroiła, czy klucze utrzymują naciąg strun. Jeśli nie – to niedobrze. Ale czy rezygnować z zakupu fajnej gitary jeśli klucze nie działają perfekcyjnie? Klucze testowanej przez ciebie gitary mogą być różnej konstrukcji, starsze i nowsze, zabudowane i z mechanizmem widocznym na zewnątrz – nie jest rzeczą istotną jak są zbudowane, jeśli chcesz grać na tej gitarze to ważne jest żeby po prostu dobrze działały. A jeśli nie działają jak należy… Ani jakość ani rodzaj kluczy nie jest krytyczny dla wyboru gitary bo przecież możesz, bez większego kłopotu i horrendalnych kosztów, wymienić je na dowolne inne, takie, które będą działały i takie jakie lubisz. Elektronika Elektronika to temat – rzeka, długo by można na ten temat mówić nie wyczerpując tematu. Osoby zainteresowane doborem elektroniki zapraszam do przestudiowania artykułów: Pickupy magnetyczne i Artec Pickupy piezo Fishman i Artec Lyric™ – mikrofon na sterydach Anthem czy Lyric? a dla osób zainteresowanych tematyką testowania gitar akustycznych mam nastepujące rady. Najczęściej spotykanymi wadami elektroniki w gitarach elektroakustycznych są brumienie i szum. Dobra gitara elektroakustyczna z dobrym pickupem i równie dobrym przedwzmacniaczem powinna milczeć kiedy na niej nie grasz, jeśli wydaje jakieś dźwięki głośniejsze od szumów generowanych przez sam wzmacniacz – lepiej jej nie kupuj. Czy pickup i przedwzmacniacz gitary elektroakustycznej brumi i szumi możesz usłyszeć korzystając z dowolnego wzmacniacza, także takiego do gitary elektrycznej. Natomiast nie należy testować brzmienia gitary elektroakustycznej korzystając ze wzmacniacza do gitary elektrycznej. Taki wzmacniacz ma specyficzne, dość wąskie pasmo transmitowanych częstotliwości znacznie zniekształcające autentyczny obraz brzmienia elektroakustyka. Użyj wzmacniacza dedykowanego gitarze akustycznej, może go z powodzeniem zastąpić inny wzmacniacz ale szerokopasmowy. Sprawdza się w takiej roli wzmacniacz systemu nagłośnieniowego ogólnego przeznaczenia albo wzmacniacz do gitary basowej, taki wzmacniacz przenosi szerszy zakres częstotliwości niż wzmacniacz do gitary elektrycznej. Nie ma żadnych przeciwwskazań, żeby nie użyć jako wzmacniacza do testowania gitary elektroakustycznej wzmacniacza i głośników systemu audio. Wzmacniacze do gitar akustycznych są w budowie bardzo do nich podobne. Są przystosowane do transportowania i posiadają gniazda umożliwiające podłączanie instrumentów elektroakustycznych i systemów nagłaśniających lecz podobnie brzmiące, szerokim, precyzyjnie równym pasmem. W gitarach w standardzie montujemy pickupy i przedwzmacniacze nowoczesne urządzenia o brzmieniu ciepłym i maksymalnie zbliżonym do naturalnego, akustycznego brzmienia gitary akustycznej oraz niemal bezszumne. Testujemy gitary akustyczne – grubość strun Bardzo ważne dla testujących gitary akustyczne: testując instrument zwróć uwagę na grubość założonych do niego strun. Sprawdź, czy nie dlatego testowana gitara jest miękka i łatwo tobie chwycić trudny akord, że struny są cieniutkie. Jeśli będą cienkie i elastyczne jak przysłowiowa gumka od majtek, ciągnące się z łatwością na boki lecz nie dające przy mocnym uderzeniu w struny donośnego, wyrazistego tonu zachowaj dużą ostrożność. W źle skonstruowanej i ustawionej gitarze producent bądź sprzedawca będzie starał się ratować przed niską oceną wygody gry na gitarze zakładając do niej cieniutkie struny! Aby dać tobie pełen obraz tego na co naprawdę stać gitarę akustyczną jej struny powinny być grube, co najmniej .012. W dobrze ustawionej gitarze, tak jak to jest w grube, stalowe struny nie powodują dyskomfortu w grze, mogą na niej bez trudu grać początkujący i małe dzieci. Testujemy gitary akustyczne – akcja strun Akcja strun to temat będący w centrum zainteresowania dwojakiego rodzaju osób. Jedne z nich mają na ten temat wiedzę i świadomość tego, jak ją ustawiać i dlaczego to robić tak a nie inaczej. Drudzy zaś to osoby traktujące „akcję strun” jako konkretny i jednoznaczny parametr pomocny przy ocenie jakości sprzętu gitarowego. Osoby drugiego rodzaju są w błędzie, akcja strun jest tym, co podlega regulacji i może oraz powinno być dostosowywane do wymagań muzyka. Przeczytajcie więcej o akcji strun, powodach i sposobach jej ustawiania w artykule sprzed miesiąca, polecam. Testując gitary akustyczne należy zwrócić uwagę nie tyle na akcję strun ile na to, czy w łatwy sposób można ją skorygować do oczekiwanego poziomu. Jak to zrobić? Nie sposób tego sprawdzić bez klucza do regulacji łuku szyjki. Na ogół gitary są sprzedawane w komplecie z takim kluczem, jeśli nie – poproś o taki klucz sprzedawcę. Ja mam taki typowy klucz zawsze w kieszeni – nigdy nie wiadomo co się może w życiu przydarzyć. Weź klucz do regulacji naciągu pręta napinającego w szyjce gitary akustycznej i spróbuj poluzować i dokręcić nakrętkę pręta. Nakrętkę znajdziesz albo w gnieździe wyfrezowanym w główce gitary albo pod krawędzią otworu rezonansowego w drewnianej kostce zwanej blokiem gryfu gitary. Skutek dokręcania i poluzowywania nakrętki powinien być taki, że gryf powinien wyprostowywać się lub wyginać w łuk odchylając się od linii prostej o kilka milimetrów. Jeśli manipulowanie nakrętką nie daje takiego efektu oznacza to, że gitara jest źle zbudowana, lepiej nie ryzykuj zakupu. Ustawiając łuk szyjki przy pomocy nakrętki na pręcie napinającym możesz podwyższać i obniżać akcję strun tak jak tego potrzebujesz. Testując gitarę należy sprawdzić do jakiego najniższego poziomu da się ustawić akcję strun w testowanej gitarze akustycznej. Jeśli gryf gitary posiada wady w postaci garbów, nierówności lub wystających progów ów najniższy poziom może być zbyt wysoki jak na twój gust. Zazwyczaj taką gitarę można naprawić ale jest to proces nieco bardziej złożony a jeśli go zlecisz fachowcowi – dość kosztowny. W artykule o akcji strun pokazuję jak dokonać takiej naprawy samemu. Czy warto kupić gitarę obarczoną wadami wiążącymi się z nierównym gryfem lub żle nabitymi progami? Jeśli nie masz fachowej wiedzy i doświadczenia w ocenie możliwości naprawy lepiej tego nie rób. Na marginesie: gitary akustyczne powszechnie słyną z tego, że są bardzo dobrze ustawiane przed wysyłką do sklepów i nie sprawiają trudności nawet kiedy próbują na nich grać osoby początkujące. Akcja strun gitar jest ustawiana w standardzie uśrednionym, „sklepowym” czyli takim, który zostanie zaakceptowany przez większość potencjalnych użytkowników. Nie jest zbyt wysoka, uniemożliwiająca grę osobom o delikatnych palcach ani zbyt niska, utrudniająca grę osobom bardzo energicznie szarpiącym lub uderzającym struny gdyż powoduje niemiłe brzęczenie strun uderzających o progi gitary. Ta standardowa, najpierw dobrze dobrana a potem dobrze ustawiona akcja strun gitar rodzi pewne zaskoczenie wśród osób testujących te gitary kiedy dowiadują się one, jakie zakładamy do nich struny. W tanich gitarach, pozostawiających dużo do życzenia jeśli chodzi o możliwość ustawienia wygodnej akcji strun stosuje się struny .010, w naszych – .012! Dopiero takie struny brzmią jak należy gdyż tylko takie są w stanie pobudzić do drgań akustycznych pudło gitary! Dzięki temu, że stosujemy struny gitary brzmią wyraziście i są dobrze słyszalne także bez nagłośnienia. Przeczytasz o doborze strun więcej w artykule o strunach w Prawidłowa konstrukcja gitary i właściwe ustawienie akcji strun w gitarach akustycznych powoduje, że stalowe struny grubości .012 nie utrudniają gry a dzięki swojej grubości dają donośny, mocny ton Kup i testuj przez 30 dni! Jeśli nie masz możliwości przetestowania gitary akustycznej przed jej kupnem i możesz ją kupić tylko przez internet to kup ją u nas! Kupując gitarę akustyczną lub gitarę klasyczną w naszym sklepie internetowym możesz mieć pewność, że została ona starannie przetestowana i wyregulowana. Każda z gitar przechodzi przez ręce naszego lutnika. Odwiedź jego stronę, warto zobaczyć jakich potrafi dokonywać cudów. Zgodnie z regulaminem naszego sklepu masz prawo do podjęcia decyzji o zatrzymaniu gitary bądź odesłaniu jej do nas w ciągu 30 dni a gwarancji na swój zakup otrzymasz 3 lata. Dotrwałaś do końca tego artykułu, zasługujesz na nagrodę! Podaj kod rabatowy* TBGRTBRVS , a otrzymasz w naszym sklepie 7% rabatu na gitary akustyczne Greengo oraz Riverside! *Kod rabatowy należy wpisać podczas składania zamówienia na stronie sklepu w zakładce „Kasa” Kiedy przychodzi czas na wspólne śpiewanie, potrzebujesz kilku łatwych piosenek na gitarę akustyczną, które są znane i lubiane przez wszystkich. Oto kilka, które pobudzą tłum i sprawią, że będziesz wyglądać jak geniusz … nawet jeśli to tylko trzy akordy! Brown Eyed Girl – Van Morrison To zawsze było moje ulubione. Prawdopodobnie z powodu moich własnych brązowych oczu. A czemu nie. Ma lekką, przewiewną wrażliwość i atmosferę chodzenia po słońcu. „Brown Eyed Girl” został wydany po raz pierwszy w maju 1967 roku na albumie Blowin „Your Mind! Został wprowadzony do Grammy Hall of Fame w 2007 roku. Pierwotnie zatytułowany „Brown-Skinned Girl”, Morrison zmienił go na „Brown Eyed Girl”, kiedy go nagrał. Morrison zauważył na temat oryginalnego tytułu: „To był tylko błąd. To był rodzaj jamajskiej piosenki. Calypso. Po prostu wymknęła mi się z głowy. Zmieniłem tytuł. Po tym, jak go nagraliśmy, spojrzałem na kasetę i nie zrobiłem”. nawet nie zauważyłem, że zmieniłem tytuł. Spojrzałem na pudełko, w którym położyłem go z gitarą, i na pudełku z taśmą było napisane „Brown Eyed Girl”. To tylko jedna z tych rzeczy. Na dole Corner – Creedence Clearwater Revival Upewnij się, że masz pod ręką tamburyn. „Down on the Corner” pojawił się na czwartym studyjnym albumie CCR, Willy and the Poor Chłopcy (1969). Piosenka zadebiutowała na trzecim miejscu listy Hot 100 20 grudnia 1969 roku. Piosenka jest kroniką historii fikcyjnego zespołu Willy and the Poor Boys oraz tego, jak grają na rogach ulic, aby rozweselić ludzi i poproś o pięć centów. Może zechcesz podać kapelusz, grając na tym. Lub przynajmniej pobrzękuj kilka monet w filiżance. Margaritaville – Jimmy Buffett Jest mnóstwo zagorzałych Buffetta fanów i założę się, że znajdziesz wielu ludzi gotowych podnieść kieliszek do tego. „Margaritaville” ukazał się w 1977 roku na albumie Changes in Latitudes, Changes in Attitudes. Ta piosenka została napisana o drinku, który Buffett odkrył w restauracji Cocina del Sur firmy Lung na Anderson Lane w Austin w Teksasie, oraz o pierwszym ogromnym napływie turystów, którzy w tym czasie przybyli do Key West na Florydzie. Napisał większość piosenki tej nocy w Austin i skończył ją spędzając czas w Key West. W Stanach Zjednoczonych „Margaritaville” osiągnął 8. miejsce na liście Billboard Hot 100 i zajął pierwsze miejsce na liście Lista Easy Listening, która również zajmuje 13. miejsce na liście Hot Country Songs. Pozostaje najwyższym solowym singlem Buffetta. Czy Buffett przyczynił się do popularności Margarity? Możemy nigdy się nie dowiedzieć, ale mówię HELL TAK! Ob-La-Di Ob-La-Da – The Beatles Jeśli kiedykolwiek była piosenka napisana do wspólnego śpiewania, to jest to! Ikoniczny sylabiczny refren z pewnością zadowala tłum. „Ob-La-Di, Ob-La-Da” to piosenka przypisana Lennon-McCartneyowi, ale napisana przez Paula McCartneya i wydana przez The Beatles na ich albumie The Beatles z 1968 roku (powszechnie nazywanym Białym Albumem). Został wydany jako singiel w tym samym roku w wielu krajach, ale nie w Wielkiej Brytanii ani w Stanach 1976. Podano, że John Lennon nigdy nie był nim szczególnie oczarowany, ale musisz przyznać, jego beztroska, radosna atmosfera jest idealna do śpiewania przy ognisku! Stir It Up – Bob Marley „Stir It Up” to piosenka Boba Marleya z 1967 roku, napisana dla jego żony Rity i po raz pierwszy spopularyzowany przez Johnny’ego Nasha. Nagranie Nasha trafiło do pierwszej piętnastki w Wielkiej Brytanii i Ameryce w 1973 roku. Kiedy Bob Marley wrócił na Jamajkę ze Stanów Zjednoczonych w 1967 roku, The Wailers założyli własną wytwórnię „Wail” n Soul „m 'records, i wydali swój pierwszy niezależny singiel „Freedom Time” z „Bend Down Low”. „Nice Time”, „Hypocrites”, „Mellow Mood”, „Thank You Lord” i „ Stir It Up ”zostały nagrane w tym samym roku. „ Stir It Up ”to pierwsza udana piosenka Boba Marleya poza Jamajką. Szczególnie podoba mi się to, że zaczyna się od chór. Wspólne śpiewanie zaczyna się od razu! Sweet Home Alabama – Lynyrd Skynyrd Ta kultowa piosenka udowadnia, że nie nie trzeba być z południa, żeby pokochać południową skałę. Wydany przez Lynyrd Skynyrd, po raz pierwszy ukazał się w 1974 roku na ich drugim albumie, Second Helping. Osiągnął numer 8 na amerykańskich listach przebojów w 1974 roku i był drugim hitem zespołu. Historia mówi, że na próbach zespołu, krótko po tym, jak basista Ed King przeszedł na gitarę, King usłyszał innego gitarzystę Gary Rossington grał gitarowy riff, który go zainspirował. W wywiadach King powiedział, że w nocy po sesji próbnej akordy i dwie główne gitarowe solówki przyszły mu do głowy we śnie, nuta po nucie . Następnie King przedstawił piosenkę zespołowi następnego tej sesji został również napisany utwór, który nastąpił po „Sweet Home Alabama” na albumie Second Helping, „I Need You”. Więc podkręć to lub przynajmniej brzdęknij głośniej! Free Fallin „- Tom Petty Ta spokojna melodia ma kultowe akordowe brzdąkanie, które przechodzi przez całą piosenkę. Łatwe i fajne! „Free Fallin” ”to utwór otwierający solowy album Toma Petty’ego z 1989 roku, Full Moon Fever. Piosenka została napisana przez Petty’ego i jego partnera w pisaniu albumu, Jeffa Lynne’a (a także zawiera Lynne na chórki). Duet napisał i nagrał singiel w dwa dni, co czyni go pierwszą piosenką ukończoną dla Full Moon Fever. „Free Fallin” „to również jeden z najbardziej znanych utworów Petty’ego jako jego najdłużej notowany na liście. Osiągnął szczyt 7 na liście Billboard Hot 100 singli w styczniu 1990 roku. Więc przećwicz riff kilka razy, a potem zagłęb się! No dalej, wyżej – Matt Nathanson Przyznaję, że mam słabość do piosenki Matta Nathansona. Po prostu uderza w teksty w głowę i pisze melodie, które można w końcu zaśpiewać. „Come On Get Higher” został napisany wspólnie przez Marka Weinberga i wydany jako drugi singiel z jego albumu Some Mad Hope z 2008 roku. Singiel pokrył się platyną, osiągając Billboard Hot 100 na 59 miejscu, a także znalazł się na liście 10 najlepszych przebojów Billboard’s Adult Contemporary and Adult Pop Songs list przebojów. Piosenkę nagrało wielu artystów, w tym duet muzyki country Sugarland, którego wersja na żywo pojawiła się w Deluxe Edition ich albumu Love on the Inside. Zaczynam trochę czule, a potem wbudowuję się w refren z serca na moim rękawie. Zaśpiewaj go swojej ukochanej, a nie możesz przegrać. Chasing Cars – Snow Patrol Ta minimalistyczna piosenka jest po prostu genialna. To drugi singiel z czwartego albumu Snow Patrol, Eyes Open. Został nagrany w 2005 roku i wydany 6 czerwca 2006 w USA. Piosenka była nominowana do nagrody Grammy 2007 w kategorii Najlepsza piosenka rockowa, a także do nagrody BRIT Award 2007 za najlepszy brytyjski singiel. Doniesiono, że wokalista Gary Lightbody napisał piosenkę, trzeźwy po napiciu się białego wina, w ogrodzie domu producenta Jacknife Lee w Kent. Piosenka śpiewa Lightbody prosta melodia z rzadkimi gitarami, która ma stale narastające crescendo. Stwierdził, że to jego „najczystsza piosenka miłosna”. Wyrażenie „Chasing Cars” pochodzi od ojca Lightbody, w odniesieniu do dziewczyna Lightbody była zauroczona, „Jesteś” jak pies goniący za samochodem. „Nigdy tego nie złapiesz i po prostu nie będziesz wiedział, co z tym zrobić”. Wonderwall – Oasis Osobiście grałem to przy ognisku i założę się, że niektórzy z was też to zrobili! To piosenka, którą wszyscy uwielbiają śpiewać. Co to jest „Wonderwall”? Kogo to obchodzi! „Wonderwall” został napisany przez gitarzystę zespołu i głównego autora piosenek Noela Gallaghera. Utwór został wyprodukowany przez Owena Morrisa i Gallaghera na ich drugi album (What „s the Story) Morning Glory ? Według Gallaghera „Wonderwall” opisuje „wyimaginowanego przyjaciela, który„ przyjdzie i uratuje cię przed tobą ”. Legenda głosi, że tytuł piosenki został zawłaszczony z Wonderwall, filmu z 1968 roku, którego ścieżkę dźwiękową dostarczył George Harrison. Myślę, że chodzi o wspólne śpiewanie. Więc chwyć piwo i chodźmy! Możesz capo drugi próg, czy nie! Najnowsze wiadomości {{articleName}}

łatwe solówki na gitare akustyczną